شب ادراری
شب ادراری زمانی اطلاق می گردد که در سن بالاتر از 5 سال و حداقل دوبار در شب رخ دهد .
شب ادراری به دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم میشود .
در شب ادراری اولیه فرد هیچگاه خواب خشک حداقل به مدت 6 ماه نداشته است .
4-16 درصد از بچه ها در سنین مدرسه دچار شب ادراری هستند که با افزایش سن شیوع آن کاهش می یابد .
شب ادراری در پسر بچه ها شایع تر است .
در بالغین ، شب ادراری در خانم ها شایع تر است .
شب ادراری بیشتر در خواب غیر رویا رخ می دهد .
بیشتر در یک سوم ابتدای خواب اتفاق می افتد و باعث بیداری های مکرر در خواب می گردد .
8-47 درصد از کودکان مبتلا به وقفه تنفسی حین خواب از شب ادراری رنج می برند .
علت شب ادراری اولیه روشن نیست ، اما به نظر می رسد که در شب ادراری اولیه ، سابقه فامیلی نقش داشته باشد .
فاکتورهایی مثل ، کاهش ظرفیت مثانه ، افزایش فعالیت شبانه مثانه ، تاخیر تکاملی در دستگاه عصبی مرکزی در ارتباط با بیدار شدن فرد در پاسخ به پر شدن مثانه و کاهش ترشح شبانه هورمون ضد ادراری مطرح می باشد .
درمان شب ادراری اولیه
مهم ترین عامل در کنترل شب ادراری ، همکاری والدین در کنترل بیماری می باشد .
محدودیت مایعات ، بیدار کردن بچه در نیمه شب ، آموزش کنترل مثانه در طی روز و استفاده از سیستم های هشدار دهنده در ساعات مختلف خواب می تواند کمک کننده باشد .
در بعضی مواقع می توان از داروهایی مانند ایمی پیرامین ، دسموپرسین واکسی بوتینین سود برد .
